Składanie państwa z kupy

W Gazecie Wyborczej ukazał się artykuł pt. "Składanie państwa z kupy kamieni" Uli Lukierskiej i Michała Sutowskiego zapowiedziany jako głos młodej polskiej inteligencji, która kwitnie w internecie.

Nie śledzę tak często jak kiedyś informacji z rynków ale widzę, że autorzy swoją wiedzę o działaniach podejmowanych przez banki centralne zdobywali w trakcie pisania tego artykułu. Nie rozumieją na czym polega policy mix, co robi FED a co robi rząd, zlewa im się to w jedno. A potem dowodzą, że rozmowa Belki i Sienkiewicza zmierzała do tego, aby podobne rozwiązania wprowadzić w Polsce.

(To byłaby prawda wyłącznie wtedy gdybyśmy przyjęli, że panowie omawiali zaproponowane zmiany w ustawie o NBP, ale Rostowski nie był ich przeciwnikiem a Sienkiewicz partnerem z którym Belka miałby te kwestie omawiać. Ich rozmowa dotyczyła zupełnie innej rzeczy: stosowania - w konspiracji - rozwiązań, które wszędzie w cywilizowanych państwach są, przynajmniej na razie, zabronione i uznawane za szkodliwe).

Poza tym nie umiem z tym tekstem polemizować również na innych jego płaszczyznach, wydaje mi się po prostu nieuczciwy.

Autorzy płyną więc bez kompasu po wzburzonych wodach desperacko wypatrując brzegu lądu na którym znajduje się ich ocalenie: Marek Belka i Bartłomiej Sienkiewicz troszczący się o państwo.




Proszę państwa, dajcie mi służbową kartę z NBP. Zaproszę znajomych i pójdziemy do knajpy. Będziemy przez półtorej godziny żreć, chlać i przeklinać, a na końcu wystawimy temu naszemu polskiemu państwu o które tak się troszczymy rachunek na półtora tysiąca złotych.

Może jestem staroświecki, ale takie zachowanie jest po prostu karygodne. Nie umiałbym sobie potem spojrzeć w twarz. Nie umiałbym na drugi dzień publicznie powiedzieć: "to było prywatne spotkanie ludzi zatroskanych o Polskę - wyrazem tej naszej troski jest rachunek na półtora tysiąca złotych. Polsko, zapłać ten nasz rachunek. Zapłać, bo my jesteśmy bardzo zatroskani o twoją przyszłość po wyborach".

(Pan Cytrycki, o ile dobrze pamiętam, w trakcie tej kolacji oferował się za nią zapłacić jako zapraszający; po kilku głębszych uznał jednak najwyraźniej, że rachunek jest tak duży, że będzie lepiej jak zapłaci go NBP ze swojego zysku).

Jest wśród polskich polityków bardzo wielu o tak patriotycznym nastawieniu jak prof. Marek Belka. Wydaje im się, że ich poglądy na sytuację w kraju są tak doniosłe i istotne, że bez zażenowania sięgają po służbową kartę w drogich lokalach. Nie mam czasu słuchać całej taśmy z nagraniem Belki i Sienkiewicza ale te obszerne fragmenty które opublikował "Wprost" pozwalają mi powiedzieć, że prof. Belka nie mówił podczas tej kolacji nic mądrego. Dla mnie to jest jakiś taki bełkot, knajpiane pogaduchy, nie postawiłbym za nie nawet piwa. Z drugiej strony nie przypominam sobie aby prof. Belka kiedykolwiek ujął mnie swoją wiedzą ekonomiczną - podobnie jak jego poprzednik, śp. Sławomir Skrzypek, którego rynki przełknęły bez czkawki mimo medialnych ataków.

To najłagodniejsza ocena zachowania prof. Marka Belki i pana Bartłomieja Sienkiewicza. Każda inna ocena ich postawy wobec polskiego państwa biorąca pod uwagę choćby możliwość, że ci panowie poważnie mówili o działaniach, które zamierzali podjąć byłaby dla nich kategorycznie i skrajnie negatywna zaprowadzając ich przez komisję śledczą czy wręcz Trybunał Stanu. Ci panowie w konspiracji mówili bowiem o nielegalnych i szkodliwych działaniach wymierzonych w fundamenty na jakich opiera się gospodarka narodowa. Mówili o tym lekkomyślnie, bez świadomości skutków jakie ich działania przyniosą - Belka bardzo nieprofesjonalnie bagatelizował pytania Sienkiewicza o konsekwencje rozwiązań, których nawet nie określili do końca. Obaj byli jednak świadomi tego, że ich ujawnienie byłoby skandalem.