Ile warte są unijne zapewnienia

Amerykanie rozszerzają zakres sankcji wymierzonych w politykę Kremla. 

Unia Europejska łagodzi swoją politykę.

Urodziłem się w 78 roku, w okresie karnawału Solidarności miałem 2 latka. W 1989 roku miałem zaledwie 11 lat. Trochę za mało aby zapamiętać ówczesne przemiany.

W 2004 roku pod wpływem impulsu wybrałem się na pomarańczową rewolucję. Po kilku sms-ach dołączyła do mnie koleżanka która też akurat przeżywała miłosny zawód. Atmosfera jaka wówczas panowała na Majdanie była podobna do tej w stoczni na filmie Wajdy z 81 roku.

"W samo poludnie 4 6 89-Tomasz Sarnecki" 

by Tomasz Sarnecki "Wydawnictwa" ---> "Plakaty". 

Porównanie polskich rewolucji z 1980 i 1989 roku do ukraińskiego majdanu z 2004 roku i euromajdanu z 2013 roku jest dla naszej historycznej pamięci ważne. Dziś jesteśmy po drugiej stronie. W latach 80-tych to my szukaliśmy sojusznika w walce o naszą wolność w Europie. Dziś patrzymy zaś jak walczy o nią naród ukraiński.

Po wprowadzeniu stanu wojennego Polska opozycja otrzymywała z Zachodu pomoc materialną, a Związek Radziecki i PRL zostały objęte dotkliwymi sankcjami gospodarczymi przez administrację Reagana.

Reżim Janukowycza nie wyprowadził czołgów na ulice Kijowa, tak jak zrobił to gen. Jaruzelski. Czołgi przekroczyły więc granicę Ukrainy na wschodzie. W tym miejscu nasze historie przestają podążać w tym samym kierunku.

Ukraińcy musieli potwierdzić światu swoje pragnienie wolności bohatersko broniąc ruin lotniska, które nie tak dawno przyjmowało kibiców na Euro 2012, symbol awansu Polski w Europie i sukcesu Polaków. Może i Ukraina jest skorumpowana, ale ludzie ginący w nierównej walce ze wspieranymi przez Putina separatystami oddawali życie za inną przyszłość dla swojego narodu. Oni nie są skorumpowani.

Wydaje mi się, że Europa uznała, że droga do wolności na kontynencie jest już zamknięta, a Polacy są ostatnim narodem który nią uciekł przed opresją wschodniego reżimu. Radosław Sikorski i Donald Tusk zapewniali, że będą dla Ukrainy trzymać otwarte drzwi w Europie. Nie można nam o tym zobowiązaniu zapomnieć. Ukraińcy dali do zrozumienia światu to samo, co my w latach 80-tych; tak samo, a nawet bardziej niż my w latach 80-tych.

Nie proszę się o konflikt militarny, ale nie chciałbym aby sprawa eksportu mięsa czy inwestycji w Rosji europejskich firm (także toruńskich i bydgoskich) była ważniejsza niż nasza pamięć i zobowiązania, które z niej wynikają. Skoro jako społeczeństwo dokładamy do wielu nierentownych branż jak górnictwo i rolnictwo, możemy pokryć i te straty. Poza tym jako państwo możemy zrobić dużo więcej niż robimy. Nie możemy też łamać danego słowa i milcząco patrzeć jak praca unijnych instytucji narusza europejską solidarność i zaufanie. Nie narzucimy Europie własnego, polskiego widzimisię w stosunkach z Rosją. Ale czy możemy milcząco patrzeć jak robią to inne państwa członkowskie?

Sankcje gospodarcze są elementem polityki zagranicznej. Relacje gospodarcze z Rosją, która prowadzi wojnę w Europie nie należą do kompetencji Komisji Europejskiej. Mam nadzieję, że nasi politycy w Unii mają tego świadomość.


Mieliśmy więcej szczęścia w 89 roku niż Ukraińcy w wyborze swoich pierwszych politycznych przywódców. Ale nie zapominajmy, że nam pomagano w tym byśmy dziś mogli sobie względnie wygodnie i coraz lepiej żyć.