Tramwaje w Toruniu: jadą czyli stoją

Michał Zaleski zakończył jedną ze obiecanych w poprzedniej kadencji

inwestycji tramwajowych - zakorkował tramwaje na placu NOT.

W drugiej części tego wpisu podsumuję swoje propozycje do
programu gospodarczego dla Torunia

Tramwaj linii nr 2. Trasa: Merinotex (nieistniejący) - Elana (zlikwidowana). Przystanek: Odrodzenia. Postój? Tylko 5 minut.

Zanim Zaleski przystąpił do realizacji projektu pt. Rozwój sieci komunikacji tramwajowej w Toruniu w latach 2007-2013 przejazd tramwajem przez skrzyżowanie Odrodzenia - Chełmińska odbywał się bez zakłóceń. Prezydent Zaleski najpierw zlikwidował przystanek tramwajowy przed skrzyżowaniem a następnie przebudował całe skrzyżowanie w taki sposób aby linie tramwajowe się "crossowały". Efekt? Tramwaj stoi 5 minut przed skrzyżowaniem czekając na przejazd. Pięć minut z zegarkiem w ręku.





Dlaczego crossowaliśmy linie tramwajowe? Bo crossowanie to ładne słowo. To nic, że w ten sposób wydłużył się czas przejazdu na wszystkich liniach tramwajowych w mieście, choć projekt zakładał jego skrócenie. Nic z tego.

Dzięki temu rozumiem dlaczego wreszcie, jako bodaj ostatnie miasto w Polsce, kupiliśmy nowe tramwaje. Chodzi o naszą wygodę w tramwajowych korkach. Będziemy stać w przestronnych, wygodnych, nowoczesnych tramwajach które mogą jeździć nawet 70 km/h. Tylko po co? Nie lepiej jak stoją z prędkością zero km/h?

Nie rozumiem Zaleskiego. Jak można spieprzyć tak prosty projekt? Nie można? Można. Otwieramy oczy niedowiarkom.

* * *

Przy okazji podsumuję założenia strategii w polityce gospodarczej dla miasta na czasu post-gospodarskie:

1. wzmocnienie lokalnego rynku finansowego poprzez stworzenie funduszy rozwoju zarządzanych przez zewnętrzne firmy (banki spółdzielcze) 

2. zalanie toruńskiego rynku tanim kredytem inwestycyjnym i konsumpcyjnym 

3. dywersyfikacja ryzyka poprzez dużą, rozłożoną w czasie akcję kredytową pogłębiającą lokalny rynek 

4. interwencjonizm - wyznaczanie strategicznych kierunków rozwoju lokalnego poprzez subwencje do tanich kredytów 

5. protekcjonizm - ochrona rynku wewnętrznego poprzez wzmacnianie lokalnych producentów i promocję produktów lokalnych (zakup przez samorząd usługi promocyjnej na etykietach produktów wytwarzanych lokalnie: "produkt lokalny" dla produktów na rynek wewnętrzny i "gwarancja jakości z Torunia" dla produktów na eksport) 

6. ochrona rynku handlu detalicznego poprzez asymetryczne obciążenia podatkowe: niższe podatki od nieruchomości dla małych lokalnych punktów handlowych, bardzo duże obciążenia dla sklepów wielkopowierzchniowych i discountów

6. polityka proeksportowe 

7. wzmacnianie potencjału lokalnego rynku pracy poprzez subsydiowanie pracy i podnoszenie wynagrodzeń aż do uzyskania stanu pełnego zatrudnienia dzięki któremu czemu znacząco wzrosną kwalifikacje siły roboczej i efektywność pracy 

8. budowa całkowicie nowej lokalnej instytucji rynku pracy zastępującej funkcje PUP w obszarze promocji zatrudnienia (rozbudowana sieć placówek) 

9. autonomia energetyczna: własna produkcja taniej energii na potrzeby rynku wewnętrznego w celu uzyskania przewagi komperatywnej, oszczędności energetyczne 

12. subwencje na zakup dóbr i usług pierwszej potrzeby (zwłaszcza związanych z wychowaniem i wykształceniem dzieci) celem zwiększenia siły nabywczej i wzmocnienia popytu na rynku wewnętrznym 

13. promowanie gromadzenia indywidualnych oszczędności poprzez promocję systematycznego oszczędzenia (premia za oszczędności)

14. Przegląd wysokości podatków odprowadzanych przez duże firmy w Toruniu i wyeliminowanie niesprawiedliwych preferencji podatkowych; ścisłe związanie ulg z inwestycjami w ramach wyznaczonych kierunków polityki gospodarczej miasta (wśród kierunków polityki gospodarczej miasta nie ma miejsca dla takich jak "inwestycje w żużel""). Powrót do koncepcji, że podatki trzeba płacić a zwolnienia nie przysługują najbogatszych tylko najbardziej aktywnym w ramach założeń polityki gospodarczej

Podkreślam - to są moje propozycje do strategii o których nigdy nie słyszeli ludzie z Czasu Gospodarzy, Czasu Mieszkańców, PiS, PO czy SLD.

Nie powiem, że jest to repertuar klasyczny bo jest to filozofia merkantylno-protekcjonistyczna; już nawet nie tyle bliska szkole amerykańskiej i nią zainspirowana, co wręcz zachłyśnięta jej wskazówkami (a nawet w niektórych miejscach wyostrzona).

* * *

Kujawsko-Pomorski Fundusz Pożyczkowy od początku działalności (w 2004 r) udzielił 1415 pożyczek na kwotę 110 mln zł - w całym województwie kujawsko pomorskim zamieszkałym przez 2 mln osób.

Proponuję udzielić tylko w pierwszym roku działalności miejskiego funduszu rozwoju taką samą liczbę kredytów, na połowę tej kwoty, w 200 tysięcznym Toruniu.

W kolejnych latach wielkość akcji kredytowej powinna rosnąć a kredyty powinny być udzielone na długi okres: do 30 lat.